εριδρεμέτης

ἐριβρεμέτης, ὁ (Α)

1. (κυρίως για τον Δία) αυτός που βροντά ισχυρά («ἐριβρεμέτης Ζεύς»)

2. αυτός που βρυχάται ισχυρά («ἐριβρεμέται λέοντες»)

3. (κυρίως για μουσικό όργανο) αυτός που ηχεί ισχυρά («ἐριβρεμέτης αὐλός», Αρχίλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ερι- (επιτ. μόριο) + -βρεμέτης (< βρέμω «βροντάω»].